Bunca acý yaþatýp Gece gündüz aðlatýp Sonra da pardonmuþ...
Ýlmik iþlerken desenlere seni Bir ilmek gibi sýyrýlýp gidiyorsun desenimden Seni dünyada olmayan boyayla boyarken Sen karalýyorsun bütün kilimimi Sadece bir söz iþitiyorum senden Pardon...
Gerçekten herþey bu kadar basit mi Bir kartanesi gibi eriyip gitmek... O kartanesi kadarda olamýyorsun... Eriyince de sevgilisine akýp gidiyor... Senin gibi pardon diyemiyor...
Pekala herþey bir pardonla bitiyorsa, Benim pekala demekten baþka yolum yok, -Pekala gidebilirsin. Senden yine duyacaðým kelime -Pardon böyle olmasýný istemezdim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinan ispenoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.