Su
Yıkılsın...
Yýkýlsýn içimin, kol gezdiðin güneþ kývýlcýmlý saraylarý
Saçlarýn dökülsün gözlerime perdelerin insin
Milattan kalma bir gülümsemedir benim için
Göçük altýnda sessiz ölümün kýskacýnda oluþun
Gömsem seni yer altýnýn sýrlý çukurlarýna renk renk dokunarak
Sürsem bedenini sonsuzluða canýnda ölümü yoklayarak
Sübyan aðlayýþý gibi kýsa ve içten olsun
Mazinin bacasýnda tüten en anlamlý sergüzeþtlerin
Yeryüzünün çitilleri gibi sar efsunu ömrümü
Þaþkýn suratýma nazaran gülsün püsküllü düþlerin
Ölümsüz hayallerin yetiþse imdadýna topraklarý yararak
Sukutumun çýðlýðý ayaðýna dolaþýp, yüzünde düðüm olsa
Yapamazsýn bende kaçamak, içimin güzide saraylarýna dalarak…
Unuttum inan ki güneþle yaptýðýn gevremiþ alaylarý
Yýkamam artýk sarmaþýklaþan aramýzdaki firak duvarlarý
Kaçýk bir yosmanýn avucunda gezdirsem kirlenmiþ yüzünü
Hatýrlar mýsýn sende yoksul oluþumu
Aklýnýn pasý dökülür mü birden
Söküp çýkartsam ölümlü göðsünden çýdýran özünü
Kýrýk dökük esrarý çözülmüþ hayatlarýn pis kokusudur
Beni böyle senin ölümünde ölüp dirilten…
OÐUZHAN SOYLU
12/04/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.