Dudaklarým bâkire, Hazreti Meryem gibi
Þarab gibi dudaklar, deðmemiþtir dudaða
Kalbi vurdum aklýma, ateþten bir gem gibi
Hep girebilmek için, aþk denen yanardaða
Aþk! deyince titriyor, bir aðaç gibi ruhum
Ya bir çiçek açmadan, kurursa aþk fidesi!
Bir zakkum aðacýysa, attýðýn kara tohum!
Dokunur, kaldýramaz, bu aþkýmýn midesi
Aþkýna âmâdeyim; lâkin hiç üzme beni!
Elîm firâk istemem, varken sana iþtiyâk
O kalbin durur iken, aklýnla çözme beni!
Çekip gitmeden önce, beni diri diri yak
Kýrma! nazik kalbimi; aðlar çocuklar gibi
Islanmasýn bir daha, kupkuru yanaklarým
Düþmesin gözyaþlarým! yere boncuklar gibi
Islanmasýn bir daha, çatlamýþ dudaklarým
Kalbimi aðlatýrsan! gece aðlar simsiyah
Sabah güneþ kurutur, akan gözyaþlarýný
Gök gürültüsü olur, çektiðim her derin âh
Bulutlar çatar sana, öfkeyle kaþlarýný
Aþk çölünde kayboldum, dolaþýrým âvâre
Kutup Yýldýzý gibi, göster bana yönümü
Koyma sevgilim beni, arkanda hep biçâre
Senin ile tanýþmak, ömrümün gündönümü
Soner Çaðatay 02:04 / 8 Nisan 2011/ Wuppertal