SEN

Ne bakýþlarýn bana sevgiyle baktý
Nede kalbin sevdayla çarptý
Ufuklara dalýp o kara gözlerin
Yüreðindeki meçhul kiþiye aktý

Sarmadý kollarýn beni sýmsýcak
Tutmadý ellerin hiç bir zaman elimi
Ýki yabancý gibi seninle ben
Kahrolup gidiyoruz zalim yýllara

Alýþtým artýk seninleyken sensiz olmaya
Alýþtým gülerken aðlamaya aðlarken gülmeye
Üzülmüyorum beni artýk sevmeyiþine
Aldýrýþ etmiyorum beni yok saydýðýna

9.6.2010
sgül özçelik
Sosyal Medyada Paylaşın:

gündüzün karanlığı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÜLÜMSE ANNE İSTANBUL BEN DÜZCE'MİN DELİSİYİM İSTANBUL ANLATACAKLARIM VAR....... UZAKLARDASIN AĞLAMA DİYORSUN GELİRMİSİN SENİ UNUTMAK MÜMKÜNMÜ VARSIN AĞLASIN YAĞMUR