Suskun ve Biçare

Þöyle düþünüyorum da,
Pek çok kez duymuþumdur,
“Nerde o eski aþklar” sözünü.
“Nerde o eski bayramlar” der gibi.
Eski bayramlardan eser kalmamýþtýr belki,
Oysa eski aþklara inat,
Eskimez aþklarý görmekte tüm kâinat.
Yârin adýný her an anan,
Yârine hasretle yanan,
Suskun ve biçare gönüllerde…

Ne masallarda kalmýþtýr aþk,
Ne de kitaplarda mukayyettir.
Ve ne de gönüllere eziyettir.
Bilâkis öylesi bir duygudur ki aþk,
Açar, açýlmaz denilen her babý.
Masallarda nasýl varsa,
Bilinsin ki hâlâ yaþar aþk erbabý.
Öðretir âleme aþktaki adabý.
Yine bilinsin ki,
Eski aþklara inat,
Eskimez aþklarý görecek tüm kâinat,
Yârin adýný her an anan,
Yârine hasretle yanan,
Suskun ve biçare gönüllerde…

Ýþte, sesleniyorum kendime kendim.
Münzevi bir aþkýn girdabýndayým þükür.
Ýstemiyorum asla çare.
Bu hal bende Mahþer’e dek sürecek.
Yârin adýný her an anan,
Yârine hasretle yanan,
Suskun ve biçare………..

Mustafa EROL
Antalya/Manavgat

Sosyal Medyada Paylaşın: