DENİZİN DİLİ
Öyle uzak düþüp dayaklarýma
Dayanýrým þimdi el küreðine
Denizler dolanýp ayaklarýma
Beni çekmek ister ta yüreðine
Karanlýk gecede ay’la üþüdüm
Dediler çaresi yere inmektir
Nerdendi daðlardan uzaða düþtüm
Suçum sulaklar da gezinmek midir
Deniz bana baktý, ben de denize
Çok uzun sürmedi tanýdýk çýktýk
Ayný su kaçmýþtý gözlerimize
O zaman birlikte çok aðlamýþtýk
Þimdi bir el gibi karþýlar beni
Býrakmaz saçýndan koparým bir tel
Tövbesiz gezinir, þimdi yok dini
Yoktur onu kurtaracak tek bir el
Sýyrýlýr kucaktan bir çocuk gibi
Doymaz oyuncaða, doymaz boncuða
Uçurumdan bakar görünmez dibi
Her ana zannetme bakar çocuða
Tütsülenir bacalarýn dumaný
Sulanýr gözlerim sanma dargýným
N’olur ser döþeði uyku zamaný
Iraklardan geldim ben çok yorgunum
Kaç ýrmak taþýdým, kaç azgýn dere
Ayýrmadýn siyahlardan beyazý
Ýnce kanadýný ser þöyle yere
Üþütmesin bizi gece ayazý
Yine çalsan sen bildiðin tel ile
Ben dinlerim gözlerine bakarak
Kim karþýlar kaçaklarý gül ile
Karýþýrým karanlýða akarak
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.