VAROLUŞUN ANATOMİSİ....BİR AŞK..VE....

aldý rüzgar özümü,savurdu zerre diye,
sývasýn topragýndan, baþka diyara sürdü.
ahmedin bedeninde saldý baþka diyara,
adým,adým gezdirdi, gurbet diye hücremi.
sonu sana gelm ekmiþ, adý kader olsada.

aç yatýrdý geceler, soguk ayazlarýnda,
kýrmadý ýþýklarý, hep gelecek var diye.
bir okul þapkasýnýn altýnda belirlendi,
kalemler yazdý seni, derslerde iþlenen sen.
sonu sana gelmekmiþ, adý kader olsada.

yýrtýk ayakkabýnýn donduran soðuðunda,
sabahata rastladý, soðuðun þafagýnda,
hep donarken sogukta,için için ýsýndý,
sabahatýn gözünde yavaþ,yavaþ büyüdü,
sonu sana gelmekmiþ, adý kader olsada.

ondört olan yaþlarý, onb eþe devirirken,
gözlerinin yollarý birleþm eye baþladý.
onaltýya gelirken damarlarý çatladý,
aileler yok dedi, karþý çýkýp, set çekti,
evlendiler,sonun da adý kader olsada.

yýllar geçti aradan bir sýcak agustosta,
rüzgarýn savurduguý öze gidiþ b aþladý.
ahmedin belindeki su, bebek olup canlandý,
agustos haftasýnda,selam verdi dünyaya,
eline dogdu bu ten,adý kader olsada.

yýllar yýlý ugraþtý, çalýþýp ve okudu,
yine rüzgar savurdu, attý baþka yerlere,
yalýn ayak, açbeden,topraklara savruldu,
her nefeste bir koku,hep peþinden koþturdu,
kader,sana yazdýrdý anlýmdaki yazýmý.

yýllar geçti, ateþi hep yandý hiç sönmedi,
yürekteki ateþi, ismini hep söyletti,
anlýndaki çizgiler,gittikçe derinleþti,
dudaklarý çatladý, susuzlugu bitmedi,
kader sana çevirdi,hayatým çizgisini.

sen, isimsiz belirsiz,yýllarca hep var oldun,
kimdin,neydin bilinmez,her gece hep var oldun.
saatin tiktaklarý üst üste gelince de,
sendin çýkan önüme,sonsuz ýþýk seliyle,
kader seni yazmýþtý anlýma çizgi diye.

saatler, saatleri kovarken son hýzýyla,
saatler son gecenin sensiz vururken seslerini,
nihayet sona erdi, topragýn feryatlarý,
can, c anana kavuþtu, bir, gece karanlýgýnda,
adýna ne dersen de, ister kader, vuslar de,

döküldü gökyüzünden,yýllarýn hasretleri,
dindi toprakta acý,baþladý bir teb essüm,
yýllar sonra toprakta tutunan bir damla su,
gebe kaldý tohumdan, topragýn yüzü güldü,
sevincinden agladý,yüz sürerken topraga,
toprak, tohumu verdi,bin acýlar içinde.
nihayet ben aglarken topragýn yüzü güldü,
caddeden sokaklara dogru sesler döküldü.


Sosyal Medyada Paylaşın: