Býrakýtlar yok artýk maziden Eski bir sarý ev vardý ninemden Þimdiki Akbank’ýn dibinde Yýkmýþlar, düzlemiþler; eser kalmamýþ geçmiþimizden Nenem dedeme kavuþmuþtu, ev; her ikisine...
Çocukluk gülümsememe eski bir resimde rastladým "Ahh" dedim, "Ah keþke çocukluðumda kalsaydým" "Bitti" diyoruz, sýkýntýlarýmýz Sýkýntýlarýmýz derinlemesine kök salmýþ Kendimizi kandýrýyoruz! Dað gibi dizi dizi yükseliyor her geçen gün Bir yeniyi ulayarak sýkýntýlarýmýz. Beynimizden korkuyoruz Bazen de gözlerimizle gelecekten.
Ýsyan dudaklarýmýza sýralanmýþ Toprak yas tutmaklýðýnda serbest vezin Güneþ çatýr çatýr çatlýyor ruhumuzun ateþinden Doymadan itiraf etmek zor be yiðidim!
Toprak uyanýyor düzlemselliðinden Uyanýyoruz da artýk Çocukluðumuzdaki tebessümler gibi Mazimiz; düz ve hiç!..
Gülizar Özlem (GüRSES) SARAÇOÐLU
NOT: Her hakký mahfuzdur. Saygýlarýmla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülizar Özlem SARAÇOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.