Yaş otuzyedi...Orta yolun iki durak ötesi...

Yaþamak yeniden doðmaktýr her sabah uyandýðýnda
Ve ölüm farkýndasýz bir bekleyiþtir aslýnda
Bu ikisinin arasýnda
Yere basýlýr, yürünür, koþulur, yatýlýr
Konuþulur, duyulur, susulur
Doyulur, acýkýlýr, susanýr
Sever, sevilir, nefret edinilir
Bir seste neþelenebilir,
Bir görüntüde hüzünlenebilinir…
Bu farkýndasýzlýk sürecinde,
Farkýnda olunabilenlere göre davranýlýp
Böylece var olunur
Ve öyle bir ironidir ki
Var oldukça yok edilir bir þeyler
Her gün yeniden doðarak
Ömrün tüketildiði gibi…
Sosyal Medyada Paylaşın: