Gece bir duvar gibi sessiz Bir ölü gibi suskun ve çaresiz Karanlýklar ezgisiz Yürekler hýrçýn Ama suskunluk içinde Bir de sevdalar susmuþ
Sen gecenin neresindesin Belki tam ortasýnda suskun Ya da bir köþesinde çýðlýk çýðlýðasýn Sen onunla varsýn Oda seninle Beraber dalýyorsunuz derinliklere
Sen ey rüzgar Daðlardan kopup gelen Yüzümüzü okþayan Denizde dalgalar yaratýr Çatýlarda ýslýk çalan Sen gecenin neresindesin
Gece, sen ve rüzgar Sarýlmýþ yürüyorsunuz Bilinmez bir güne doðru Arkanýzda belki kötü Ya da iyi günler býrakarak Yaþamýn dizelerine doðru ilerliyorsunuz
24.02.2001 Kandýra
Barýþ Alkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
ikarusca yasamak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.