Dilimde haps oluyor yaralý bir þarký Hüznün en buruk sancýlarýyla kemirir içimi, Sanki hiç iyileþmeyecek bir yaranýn ince sýzýsý...
Düþlerim; Zamanýn karanlýðýnda çalan bir sesdir Ölü canlarýn isyanýdýr duyduklarým.. Sessiz çalýnan ýslýklar eþliðinde yasaklanýr, Haykýrýþlarla duyduðum bir sus...
Yapraklarý kuruyor içimde boyveren aðacýn Ýhtilaller eþliðinde çöle döner yüreðim, Ellerimde sýcak kum tanesinin sarý rengi, Sevgilinin siyah saçlarý gibi tane tane..
Sevdiðim Acýnýn en dibinde yeni bir akþamdýr þimdi Merasimler eþliðinde sarýlýyor alevlenen tenime, Ve iþte o vakit Soguk ve kimliksiz cofrafyanýn dilinde Umudu doguruyor kentimiz..
Devrim Dokdere Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.