SON ŞİİRİM

bu son gecem bu son þiirim
giderken azrailin peþinden

içimden dökülen seni yazýyorum kaldýrýmlara,
bana hüzünle bakan gökyüzüne,
gözlerimden dökülen seni yazýyorum

içimdeki mayýnlarý patlatýp gittin
sana kördüðüm kalbimi ebedi ateþlere atýp giderken

sana koþtuðum yollar sensizliðe çýktý ne çare
kavuþamadým hayallerime, kavuþamadým deniz gözlüme..

denizler kudurdu hýçkýrýklar sardý kýyýlarý
içimde ki seni yaþarken,
sensizliðin vurduðu bu saatlerde

þimdi..
gidiyorum adým adým içimdeki mahþere
sensizliðin yaktýðý cehenneme gidiyorum

hüzünleri yükledim paçaladýðýn yüreðe
mutluluklarý sana býraktým
kahkahalarýnda adýmý anarken
gözlerinden süzülen mutluluk yaþlarýn olsun..



yoksun olmayacaksýn biliyorum kýsalan ömrümde
içimde ki denizde savrulurum bir baþýma sensiz çaresiz
sensiz çaresiz ölüme koþarken....


mecnun olmaktý beni korkutan
leylasýna kavuþmadan yandýda gitti...
ferhat olmaktý beni ürküten
deldiði daðlar altýnda can veren
kördüðüm sevdama ne demeli
yaþamaksa seni sevmek ben hiç ölmedim ki..

sensizlik ölümse ben hiç yaþamadým ki
cansýz bedenime verdiðin canýmý aldýn gittin
ruhsuz bedenime verdiðin ruhumu aldýn da gittin...


CANKALBÝME
KALBÝM_KÖRDÜÐÜM
RAÝF ÞEFKATOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: