NE OLURDU SANKİ....

Ne olurdu hep oyun havasý çalsaydý hayat orkestrasý...
Yorulmasaydý oynayanlar,bozulmasaydý enstrümanlar,
Þakýrdamaktan bitap düþseydi tüm parmaklar,
Uzanmasaydý kirli emellere,Masum duygulara...

Ne olurdu sevgi ile yariþsaydý hayatýn saatleri,
Sabýrlar taþýp boþanmasaydý ansýzýn zembelek,
Akraple yelkovan mola verseydi arada bir,
Böyle kýsacýk olmasaydý sevginin ömrü....

Ne olurdu insanlýðýn türküsüyle esseydi yeller,
Bir bir içine çekseydi vuslatý seven gönüller,
Caný acýyýp kýrýlan olmasaydý çekip gidenler,
Kimlere kalmýþ ki sanki dünyadaki nesneler...

Ne olurdu hep açsaydý hayat bahçemin gülleri,
Koparýlýp solmasaydý içimdeki ruh güzellikleri,
Ýnsanlar anlayabilseydi sevildikleri gönülleri,
Böyle ucuz olurmuydu sevenlerin deðeri...



SERGÜL KANDEMÝR 10.04.2011 ANKARA


Sosyal Medyada Paylaşın: