YA RASULALLAH
Söz gelimi sensin Ya Rasulallah!
Ümmetinin selamýný getirdim sana
Kocaman yüreðimi açtým
Ve bir kez daha hoþ geldin duygularýmýza.
Yýl 571’di
Kainatý aydýnlatan o nur ýþýðý sana aitti,
Ýnsan içindeki huzurun adýydý o varlýðýn.
Mutlulukla birlikte gelmiþtin ümmetinin arasýna...
Ümmetin sesleniyordu:
’Hoþ geldin Ya Muhammed’ diyordu!
Tüm canlýlar seni anýyordu o an.
Yetimlerin tek umuduydun sen
Çaresizlerin çaresi olmaya gelmiþtin.
Sýraya dizilmiþti sanki ümmetin
Hepsi gözlerini sana yöneltmiþti
Ve öyle heyecanlý bakýþlara sahiplerdi ki
Kalpleri duracaktý sanki.
Bir davranýþýn bin kiþiye örnekti,
Doðruluðun adresiydin sen
Tahammülün yoktu yanlýþlýða,
Ýþaretti senin o bakýþlarýn doðruluða
Bir göz yaþý damlasa yere
Hemen koþardýn o yüreðe,
Bin teselli olurdun o bedende
Varlýðýn yetiyordu tüm aleme!
Ümmetin heran muhtaç sana
Koþar adýmlarla gelir varlýðýna.
Sen yoksan eðer,
Mutluluk yok onlarda.
Yýl 632 idi.
Ümmetin göz yaþlarýna boðulmuþtu.
Gidiþinle bitmiþtik,
Ümmetinin gözlerinden damlayan her yaþ,
’Gitme Ya Muhammed’ diyordu sanki.
Kalbimizin tamamýydýn,
Sevginin anlamýydýn sen yüreklerde!
Heran dilimizde
Tek kelime
Sen varsýn Ya Rasulallah !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.