Temel, Dursun, Fadime (FIKRA yerel)

Her gün kahveye gider oynardi içer idi
Sýzardý bir köþede kendinden geçer idi

Kimse ile uymazdi hergün kavga ederdi
Ele avuça sýðmaz aðýzý bet beterdi

Dayak yeduði zaman rahat ederdi cani
Silmek bile silmezdi aðzýndan gelen kani

Kalkup eve giderdi Fadimeye çatardi
Sonra yataða gidup öðlene dek yatardi

Baþka gayesi yoktu böyle idi hayati
Akýllanmaz bu Temel altmýþýna dayadi

Yine günlerden bir gün ayný kahveye vardi
Ýçti kumar oynadi sonra kavga çýkardi

Tanimayan birisi býcaklayup öldürdi
Dursun da Fadimeye vukuati bildurdi

Ama direk demedi dedi alýþturarak
Elektronik beynini eyi çalýþturarak

Gitti evun yanýnda atti bir iki volta
Fadime sordi ona görince oni yolda

Dedi Dursun aðabey sen kahveye girdun mi
Orada midur halâ Temelumi gördun mi?

Dedi; he, gördum oni, oynayup içeyidi
Abuk subuk konuþup kendinden geçeyidi

Fadime dedi ona her gün ayni habersun
Madem içti oynadi dilerum ki gebersun

Dedi oni da yapti, gözün aydin Fadime
Ben demedum sen dedun, söylemek ne haddime

Mikdat Bal



Sosyal Medyada Paylaşın: