MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ağla
sır

Ağla


Aðla kalbim aðla, gözlerim yansýn,
Duman duman yaþlar, aksýn ruhuma.
Feryâdýn, figânýn arþa dayansýn,
Hayat suyu aksýn derin uykuma.

Bir rahmet bulutu olur bakarsýn,
Bir vakit öncesi nârdan inciler.
Sen aðla, tutulur bir zaman yasýn,
Bir gece, hatrýna kör dilenciler.

Görünmez yollardan, olduðun yerde,
Yürü, kan dökerek, kimse görmeden.
Bir yol ayrýmýnda, belki taþ perde,
Daðýlýr kum gibi, hüzne inceden.

Ve saçýlýr bir gün sonsuz muþtular,
Semâsýna damla damla âlemin.
Örtülür karanlýk ve kör kuytular,
Hikmetten bir kaya olur mâtemin.

Anlarsýn bir fener kesilince, sen,
Nedir karanlýkta saklý o ýþýk?
Bu ýþýk, ne demek bilmek istersen;
Ruhun tâ ezelden beri kamaþýk.

Taþý eritsin de, rahmet gözyaþý,
Toðraða ve suya hiç dokunmasýn.
Daha çok þaþýlmaz dokunsa baþý,
Bir buluta bir gün bir karýncanýn.

Kimin umurunda bir kýrýlmýþ diþ,
Ýncitilen gönül, kan revan yanak.
Bir dua: Allahým, n’olur bu gidiþ,
Rahminden dökülür, titrerken dudak.

Sen ki; en güzelden yana iþaret,
Belki ruhsuz ceset, simsiyah kefen.
Ve bil ki her zerren mutlak kefaret,
Aðlamak, haþre dek senin vazifen.

Akýl tezgahýnda dokunan kumaþ,
Akla perde çeken bir sýr ki; kader;
Ýnsanda ne bir göz kalýr ne de baþ,
Çatlak kafasýyla bu ne demek der?...

Teslim olmak, iþte kazadaki sýr,
Tel tel þimdi elde, en sýrlý yumak.
Yaþayacak olsan belki bin asýr,
Sana düþen yalnýz yalnýz aðlamak.

Aðlaya aðlaya büyürmüþ baþak...

Ankara, Nisan 2011




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.