Allianoi

Allianoi...

Tanrýlara sunulmuþ kutsal bakire gibi
Kurbanlýðýna bir adým daha yaklaþýyor her gün
Sularýn ve ateþin, sunaklarýn ve tellaklarýn...
Gün görmemiþlerin yüzü suyu hürmetine su dökünenlerin kalesi...

Þimdi kurtarmak için taþtan bedenini
Ortaçað zihniyetlerinin elinden
Týbbiyenin su sesi yok olmasýn diyen
Sokrates’in torunlarýnýn avuçlarýnda gözyaþlarý
Gözleri yaþlara,
Yaþlarý sellere,
Selleri barajlara akýttýðý yerde gömülen anýlarla bir...

Allianoi...
Sýcak ve þifalý taþtan oyma bir tanrýça...
Allianoi...
Seni kutsamak için gelen sularýn selamýný getiren yaþlý bilgeler...
Allianoi...

Ben aklýn sesiyim“ diyor ortaçað karanlýðýndan bir kadýn
Çarmýhtan sesleniyor,
Cadý...
Çatýrdayan alevler yutamýyor haykýrýþlarýný
Filozofi’yim
Bilgiye inanýrým
Korkun bilgiden ve bilgiyi sevenlerden diyor
Kahkahasý tüm çaðlarda yükseliyor
Bedenini ateþe veren karanlýðýn içinden...

Gökdelenleri holdingleri sular altýnda býrakmayanlar
Kýymasýnlar tanrý Asklepeion’un yurduna diye
Þiiriler uçuþuyor tarihin binlerce yýllýk semalarýnda

Allianoi diyor, modern çaðda
Sokrates’in sayýn çocuklarýndan birisi
Týbbiyenin su sesi
Þarký söyler gibi,
Þirin, sevimli.
Yok olmasýn…

“atalarýmýzdan yadigâr” diyor
Ormanlar içerisinden karanlýk bir ses
Kapkara haykýrýyor
Çevreyi karartýyor.
Binlerce yýllýk mirasý yýkmak istiyor

“paþanýn hamamcý baþýydý dedem” diyor
“saatlerce kapanýrlardý hamama,
Paþa ile
Birbirlerini keselerlerdi”
Yutkunuyor…
Keselerlerdi…

Gürlediði gibi yok oluyor sonra
Karanlýklar içerisinden
Kendisine bakan ormana

Allianoi...
Aðýtlar yakarken Zeugma’ya
Modern çaðýn kurbanlarýndan olmuþ kendisi...

Halil Çamay (yaba edebiyat dergisi 69.)
Sosyal Medyada Paylaşın: