yüzeydeki rüzgar hasadýný solmaz bir hüküm gibi taþýmakta bu nehir
alýn size vereceðim son þanstýr deðiþmez olan eðim dediniz ki uzun zamandýr kendine yürüyor insan uca ve uzak dil eriyik olsaydý fýrtýna ýslak çifte turaç öldü kanadý kýrýlan bütün sular da çekilmiþ
küflü bir gizem büyüttü kente bakan gözleriniz
ikibinonbir Sosyal Medyada Paylaşın:
HYPATİA8011 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.