DEMİŞSİN Kİ

Demiþsin ki;
“Ayrýlýðýn vurgununu yiyen dost dedik”
Senden gelmesin de ey sevgili…
Ayrýlýk vurgununa bir fiske yeter de artar bile.
Yeter ki senden gelmesin o ayrýlýk.

Demiþsin ki;
"Eskiden daha mý güzeldi sevdalar?”
Ben eskilerden kalma tek yüreðim yâr!
Güzellikleri sakladým çýkýnýma gelirken,
Sana vermek için.
Haydi, al.

Demiþsin ki;
"Zaman deðiþmiþ
Ne çok kýymet bilmeyen var”
Bilenlerdensin, dolunayým,
Haydi, doð gecelerime.

Demiþsin ki;
“Dostun hançerlenmiþ yüreði
Yüreði tarumar yüreði yangýn yeri
Aþktan yana ne varsa bildiði
Bilinmezlere döndürmüþ zalim sevdiceði”
Zalimdi ama hiç sevdiceðim olamadý o…
Zulmüne iade ettim ve gitti, gelmemecesine.


Demiþsin ki;
“Eskiden sevmeler böyle deðildi
Temizdi, kýymet bilinirdi”
Eskiden sevmeler ölümüneydi can!
Kays ile gönül kardeþliðim ondandýr.

Demiþsin ki;
“Zaman nasýl bu kadar deðiþti”
Zamanýn deðiþtiðini hiç görmedim ama
Ýnsanlarýn nasýl deðiþtiðine çok tanýk oldum,
Çok gördüm ellerinde kirli aþklarýyla
Pazarda dolananlarý can gülüm!

Demiþsin ki;
“Baktým dostun yarasý büyük”
Görmek herkese nasip olmaz o yarayý
Büyüklüðünü fark etmez herkes yürek sýzým.

Yara senden
Yara senden
Can benden yara senden
Ýsterdim ben taþýyam
Olsaydý yara senden

Sosyal Medyada Paylaşın: