Düşünüyorsun
düþünüyorsun...
zamana düþman düþlerin,
yakamdýðýn umutlarýn,
gidemediðin aþkarýn eþiðindesin...
baktýðýn yerde deðil; düþündüðün yerde yaþatýyorsun umutlarýný..
kayboluyorsun çocuk inciniyorsun dünü beyninde hapsederek
yaðmalanmýþ yarýnlarýn yok senin, güzel günlere kaprisli düþlerin var sadece
kapatamadýðýn yaralarýn kadar büyük aslýnda yarýnlarýn
düne inat bugüne olsun inancýn,
aþka tövbe dediðin günleri bilirim çocuk,
adýna deðil resmine deðil mesajýna bakýp içtiðin günleri bilirim...
yarýný unutup dünlere yandýðýn güleri bilirim..
sen hep hep içinden aðladýðýn çocuk;
ilk tohumu sen attýn çocuk;
suyu acýlarýn, nefesi umutsuzluklarýn oldu
bir fidan yeþerttin çocuk...
çölün ortasýnda bir kaktüs gölgesinde
mas mavi bir menekþe yeþerttin çocuk
yandýðýn günlere inat yarýný bekleyen acýlý dünlerin gölgesinde;
büyük düþler yeþerttin çocuk
büyük düþler yeþerttin...
/en yakýn arkadaþým sadettin güzelbey’ e sevgiler/
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.