Eve dönerken her zamanki gibi yürümek istedim,
Aktif spor yapamadýðýmdan yine buydu tercihim,
Yine alýþkanlýðým gereði alýþveriþimi de yaptým,
Ýki kolumda iki yük asýlý, uzayan yollarý aþtým…
Önce arkadan ses geldi:’Teyze, yardým edeyim!’,
Sonra yürüyen beni geçti, kerli ferliydi gördüðüm,
Onun yandan görünüþü gençlik sýnýrýnda deðildi,
Demek ki benim arkadan görünüþüm yaþlý biriydi…
Elbette ki paketlerim hala elimdeydi, veremezdim,
Yardýmseverliðin bu boyutuyla da aþina deðildim,
Biraz daha yürüyünce karþýmda yine yurdum insaný,
‘Abla! Ýstersen bir çek çek arabasýyla taþý bunlarý!’…
Anlaþýlan eve kadar epey malzeme biriktirecektim,
Artýk spor isteðiyle de yola çýkmak istemeyecektim,
Sað olsun ‘Yurdum insaný!’ fikir vermeyi pek sever,
Edebiyat defterinde þiir olacaktýr elime geçenler…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.