Sokaða çýkýnca ilk önce duraklýyorum, menzilim nire,
Az sonra orayý unutuyorum, bakýyorum güzelliklere,
Kedilerle köpekleri saymýyorum, sabit zaten onlar,
Biraz yürüyünce bakýyorum ki çiçek açmýþ aðaçlar...
Aðaçlar bembeyaz, yeþilliklerle karýþmýþ onlar da,
Baþka çiçekler de var, öbek öbek olmuþ toprakta,
Rengarenk bir bahar, müjdeler veriyor sanki bana,
Rengarenk hayat, bazen muzipleþip þaka yapsa da...
Doða canlanýyor, yeþillenip pembeleþiyor, gülümsüyor,
Ben de gülümsüyorum, doðayla iç içe mutlu oluyorum,
Hayat böyle deðil midir; rengarenk ve desen desen,
Bizler de öyleyiz, bazen üzülsek de hep gülümseyen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.