Soyulmuþ Bir Vaktin Ýçinden Konuþmalar
I.
Baþkasýz deðilken halim
Neresinden bakayým ey ömrüm sana
Elim bir sakarlýkla sürgünüm
Gövdemin en kuru dallarýna
Mazur deðilim / mahsus sevmedim hiçbir güzelliði
Makul ol diyordu sabahýn sahibi oysa
Muhabbet talim ettirirken kalbime
Mücbir bir köhnemiþliðin
En onulmaz yerinde beklemek mutluluðu
Ve kucaklayýp bir bereketi olacakmýþ gibi
Fani olan bir yarýný
Yaþamak ne küskün bir þey
Hiç ölmeyecekmiþ gibi yaþayan adýna
Ve hemen ölecekmiþ gibi nefes alana
Ah müflis hafýzalý insanlar
Ve bedelsiz sevmeyi giyinmeden sokaða çýkýp
Çýrýlçýplak gezenler arasýnda
Düþünmek kadar incitici
Ne olabilir acaba
Ve bir de hatýrlayýp en derin güzellikleri
En sebatkar kararlýlýkla sevmekten baþka