Nereye gitmek istiyorsun? -Hiç bir yere Ama gitmelisin buralardan Ve kaybolmalýsýn gözlerden.
-Peki neden? Vurulursun!
-Kim vuracak , benim gibi ihtiyarý? Askerler..
-Boþver bir amerikalý kýymaz yaþlýya. Nasýl düþünürsün bunu?
-New york’da 1886 doðumlu, Ve halen yaþayan insan var. Özgürlük heykeliný nasýl bilmezsin! Kim kýya bildi ona? ki bana kýysýn torunlarý...
Þimdi dinle beni! Kandýrma kendini! sen düþmansýn. Ülkesi,topraklarý iþðal edilensin, Kimyasal maddesin, petrol içinde, Senide ölenler gibi rezerve edecekler.
Beyaz olan neyi sallarsan salla Artýk siyahdan daha çok düþmanlar ona. Çölde kuma gömecekler,yada kurþuna dizecekler, Kadýnlarýn bakire gecelerde ýrzýna geçecekler, Kirletilecek tüm sokaklarýn namuslu çocuklarý.
Aðaçlar yapraklarýný Uçurtma niyetine armaðan edecek bahara Her birinde kuru kan izi olacaksýnýz.
Toprak, en sevdiði yanlarýyla kucaklayacak Ama bu akrepler ordada uyutmayacaklar, Sokacaklar,dua etmene fýrsat vermeden.
Gökyüzü yýldýzlarýný indirecek sahnesinden Sen,onlar, günü gelince bizler yol alacaðýz Aydýnlýða dönüþtürerek gökkubbeyi.
Ýhtiyar; Ordada hedef olacaðýz Birtek ýþýk býrakmadan,vuracaklar.
Üzgünüm ki Heykelin meþalesinde Bizleri diri diri yakacaklar.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.