hicran seyahati.......
bir kalemin içinden dökülürken senli cümlelerim.
yalýn ayak gezen bir kýz çocuðun gözlerinde buluyorum
kayýp bir cenneti....
ateþ yüzünü aydýnlatýyor usulca
gölgeler küçük iblislere dönüþerek bedeninde
yaktýðý ateþin kalbine diktiði gözlerini yavaþça, kaldýrdý küçük kýz
- “Çok zaman geçti can sýzým” diye mýrýldandý kendi kendine.
kýrmýzýlaþan saçlarýný hafifçe oynattý.
gülümsedi masumluðuyla..
özlem yanýðý düþler
rüzigârla savrulan yapraklar gibi sürünür
en içli aðýtlar yankýlanýyorken
kanatlandý mavi bir kuþ
her kanat darbesiyle havalanan toz
hiç bu kadar canýný yakmamýþtý küçük kýzýn
“Tutsam” dedi içinden
“tutsam mavi kanatlarýndan…” sözleri yarým kaldý
kursaðýna dizildi birer birer sözcükler
ölen bir aþkýn son sözleri gibi.
Nereye kadar ?
Ne zamana kadar?
var gücüyle baðýrmak hicranýn tutsaklýðýndan
kýzýl saçlarýný parmaklarýnýn arasýndan fýþkýrarak topraða deðdirdi
- “Ben” dedi
- “Ben..” yine sonunu getiremedi sözlerinin aklýndan geçirdi
kelimeler bedeninden daha da aðýr
Þems doðacak mýydý?
büyük ihtimal hayýr dedi içinden
gece uzadýkça uzuyor
ne kadar yalnýz olduðunu gösterecek kadar karanlýðý aydýnlatýyordu.
gözlerini uzaklara dikti küçük kýz
kalp deliklerine hüzünlerini sývadý
küçücük gözleri karanlýk koynunda kaybolurken
hiç aldýrýþ etmeden gümüþ pullarý baktý
boncuk gözleriyle
gümüþ pullar teker teker
kaybolmuþluðun girdabýnda parçalanarak topraða karýþtýlar.
çocukluðu geldi aklýna birden
elinde bir fýrça
geceyi sarýya boyuyordu
yaþamýn en masumluðunu gösteriyordu gözleri
yetim bulutlara baktý.
kalemine sýðmayan çýðlýklarý.
cümleler daraðacýnda
susar Azrail"i beklemekte
hiçliði giyinmiþ dudaklarýma sürerken adýný
yaðmur taneleri vals yapar toprakla
gözlerimin en ýslak yeri gusletiyor küçük kýzý
acýlarý boðazýma ilmekleyip
son kez adýný adýma yanaþtýracaðým cancaðýzým
gordion
08/04/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.