Yârin gül teninden avuçlarýma
düþen ter damlasýyla
tutuþtu gönül hanem
Yangýným ondandýr can...
Ellerim yok artýk
Bakýþlarýmdan süzülen
ne kadar aþk varsa
çekip gitti
Gözlerim yok artýk
Yâr dedim yangýn oldum.
Can dedim okyanus oldum
Aþk dedim tükendim yâr,
dilim yok artýk
Bir sen varsýn
Ama
Sadece varsýn
Ne zaman ki yüreðime dokunsan
Ýþte o zaman bana yarsýn.
Aþk ola yâr.
k.t.