Renk Renk Sevgilerle Gel

Aslýnda,
Sen seni sevdin
Ben beni sevdim.
Biz diye bir þey olmadý ki
Güzelim.
Biz sevgiyi sevdik de
Bunu bir türlü bilmedik
Yalan yanlýþ düþüncelerle
Kendimizi yüceler yücesine
Çýkarmayý denedik.

Olmadý, olamazda
Ýnsanýz;
Kadýn Erkek
Seven sevilen
Ayný þey deðil miyiz?
Biz sevmeyi sevdik ki
Bunu bilmemek için elimizden geleni yaptýk.

Neye yaradý
O göklere çýkardýðýmýz,
hani hiç ayrýlmazdýk biz.
Yalan mýydý
Onca söylenilen þey
Hani her þeyim diyordun ya
Bende öyle senin gibi seviyorum derdim.
Hani nerde o büyük sözlerin
Meðer bir kendini sevmiþsin
Ben bir kendimi...
O ellerimizle þekil verdiðimiz
Karþýmýzda bir heykel gibi yontulan
Ben, sen
Ayrý ayrý gözlerle gördüðümüz sevgililer.

Yok inanmýyorum,
Ýnsan kendileyin ölçü koyamaz sevmeye,
Kendileyin neyi seveceðine
Sevmeyeceðine.
Bir ömür boyu sevsen ne olur
Belki o seni
Kötülüðe çaðýrýyor
Belki de sen onu.
Nerden bilirsiniz siz,
Siz kendinizi yaratmadýnýz ki.

Evet,
Hiç Yaratan yarattýðýný bilmez mi?
Ne kadar cahiliz.
Biz yari sevmeyi o kadar büyüktük ki...
Sanki ben sevme diyorum,
Sev elbet, sev lakin,
Bir çiçekle bahar olmaz
Bir çiçekle bahar baþlar güzelim.
Haydi her þeyi yerli yerince
Allah’ýn sev dediðince sev ki?
Üretilsin sevgin.
Tüketmeyin ey çýlgýn aþýklar birbirinizi
Ne kadar sürer sizin o cicim aylarýnýz
Bir çeþit sevgiyle ne kadar yaþarsýn
Sevgi türlü türlü
Hepsinden azar azar
Gönlüne yedirmelisin.

(Nisan 2011 Ýstanbul)

Sosyal Medyada Paylaşın: