AYVALIK TUTKUSU

Güneþin neþeyle doðup,
Hüzünle battýðý barýþ kenti Ayvalýk...
Vazgeçemediðim sevdam,
Arnavut kaldýrýmlý yollarýn,
Daracýk sokaklarýn,
Barýþ elçisi zeytin dallarýn,
Saðlýðýn kaynaðý zeytin yaðlarýn,
Lodosta koþar,poyrazda coþar denizin.
Martýlar dans ederken semalarýnda,
Yirmiiki adanla uyursun denizin koynunda.
Sulardan pýrlanta takýlýdýr boynunda...

Tutkuluyum,
Derinden baðlýyým sana...
Þeytan keyfine düþkünmüþ,
Sende kurmuþ sofrasýný
Seyretmek için gün batýmýný...
Ufuklar kýzarýrken sahile vurur dalgalarýn.
Fýrtýnan eksilmez, çoktur rüzgarýn.
Temmuz sýcaðýnda ferahlatýr tenimi.
Cunda ile Lale Adasý ’ ný birbirine kavuþturan
Türkiye’nin ilk boðaz köprüsü gururundur.
Cennet tepesinden seyrine doyum olmaz.
Bir sigara içimi ne hayaller kurarým.
Tarih kokan deðirmende,
Bir fincan kahve içmek ruhumu dinlendirir.
Çam kokulu havaný solurken
Doyasýya yaþamak bir ömre bedel.



Sosyal Medyada Paylaşın: