Ve seni sevmekti bu imlasý bozuk þiirin adý. ve kimse bilmiyordu doðru yazýlýþýný aþkýn. ve hep bu yüzden her aþk yitiyordu. ve hep bu yüzden her aþk yitiriliyordu. ve nedense her yitiren ’þair’ oluyordu. iþte buyüzden sen þiir’din. bukadar evrensel. bukadar milli.. ve ben militan oluyordum bu aþkta. ve bazen köprü altlarýna adýný yazýyordum. her zorlukta seviyordum sonra. adýný adým biliyordum. ben tam da buyüzden sýr deðildim artýk. tam da buyüzden seni tanýmayanlar bile tanýyordu þiirliðini. ’hay Allah þiirini versin.’ diye biter olmuþtu güzel ve uzun konuþmalarýn sonu. ve ben seni seviyordum. ve ben beni. kim kimdi unutuyordum. karýþtýrýyordum da bazen kalplerimizi. ama kaybetmiyordum. ve unutmuyordum da. mýsralarýmý da þahit tutuyordum hep. ve birgün geleceðine emin olduðum gibi bekliyordum eski mýsralarýný. eski fýrtýnalar kopsun da bir kere daha daðýlayým istiyordum. zerrem bulunmasýn. kimse bilmez ben seni deðil sensizliði istiyordum. seni de buyüzden özlüyordm. ve sen bi kere daha bilmiyordn. Sosyal Medyada Paylaşın:
halil1487 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.