o sen miydin?
kekik ve karanfil kokularý sararken Ýstanbul’u
hicran rengi perdelerini çekip gökyüzünün
demir döþeðinde gri düþler büyütüp
tütün ve anason kokulu odanda
yasak þiirler çiziyordun
sarý duvarlara
/ölü þair(ler)le istiþarelerimde
duyuyordum adýný
aðlak bir ifadeyle bükülüyordu
çocuk dudaklarým/
suskunluðun çýðlýðýndý
saatlerle yarýþýrken þimendifer
peþine düþüyordu babasýz çocuklar
kömür kokan istasyonlarda
ve idam ediliyordu kelimeler dilimin kekeliðinde
ben kaç þehir kayboluyordum
ýslak bir kedi çaresizliðinde, ihtimalsizliðimin
dizlerine kývrýlýyordum
fahiþ sevdalar kesmiþti hep yolunu
ve kriminal sor(g)ular sabahlýyordu þakaðýnda
sen infazýnla seviþiyordun
ben yokluðunla
o sen miydin?
yoktu ölü þairler listesinde a d ý n
ve benim öldüðümden haberim...
de_soulmate