ZAMANIN DA OYUNU VARMIŞ MEĞER
tutkum
ZAMANIN DA OYUNU VARMIŞ MEĞER
Saklambaç oynuyor gibi sanki bizimle,
Farklý sahnelerde bizleri söbeliyor.
Bazan ona hislerimi veriyorum elimle,
Ama o bir türlü net birþey söylemiyor.
Saklandýn da ne oldu diyorum kendime,
Zamanýn öfkesi sanki hep ensende.
Tozu dumana katýyor, yükleniyor da bendine.
Bir yürek var ,hissediyorsun ,kim bilmesen de.
Artýk oynama kader diyorsun,altüst etme,
Daha fazla yýpranmama ne olur izin verme.
Birþey söyle,fýsýlda kulaðýma küsüp gitme.
Gözlerimden akan yaþa acý artýk üstüme gelme.
Elimden birþeyleri alýp duruyorsun,
Sonra yerine yine birþey koyuyorsun,
Aklým ve kalbim ellerinde sýkýþýyýr,
Neden bizimle oyun oynuyorsun?
ZAMAN..........
San söylüyorum sana!...
Kaç hayatý alabora ettin bilmem ama;
Yeter artýk meydan okuyorum bunu denemeye deðer,
Ne garip ZAMANIN DA OYUNU VARMIÞ MEÐER.....
Elveda Sarýkaya Toker
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.