yaðmurlarla döl verir sevda bu kadar yaðma bu þehrin üstüne..
sevdasý kara leylasý çöllerde gezer bir divanesi var...
bir bardak domates suyu gibi kýzarýr gözler.. öfkeli ve tutarsýz.. yarýnlar mý.. hiç bir yaðmura bel baðlamaz sürgün tutkularý...
kýrýlmýþsa en ince yerinden.. süt gizliyorsa en karasýný kirin baðrýnda.. akça sözler de sarý turalar da bozmaz kuralý.. gün karaya ermiþtir soluksuz...
yollarýnda gelincikler açar ve çýngýraklý bir yýlan dolaþýr dilsiz sen en arý olaný emeðin.. kutlu bir düþ gibi bir med-cezir gibi çalkan deryanda...
kýrýk bir tekne su aldý çoktan mevsim ayaza döndü ayaklarýmda...
mehtap uzaklaþýrken dar/ý kapalý loþ odalardan bir kirli el uzanýr bir güle kan damlar sabahýn kirli ýþýklarýndan...
sat ellerini yüreðini.. geriye kalan.. diþin ve týrnaðýn olsun yarý hun yarý ezilmiþ çamurlu bir yürekle...
03/04/2011 ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.