Ah! Bu kadar okudum, bu kadar öykü ya da destan duydum, aþkýn yolu asla düz gitmiyor. // William SHAKESPEARE
bilmiyordun son kez aðlýyordu yaðmur ellerime ve toprak son kez sen kokuyordu…
rüzgârýn nefesinde yüreðim dom dom kurþunuyla vurulmuþ bir ceylan gibi ahuzâr kulaklarýn hiç duymuyordu
anlamýyordu taþ yüreðin söylediklerimi hiç tenin tenime dokunmuyordu nasýl da yýlgýndý hayallerim sen umarsýz bakarken nasýl da kýrýlgan... gözbebeklerim
oysa aþk gökyüzünün yedi kat ötesinden meleklerin gözyaþlarýndan katre katre süzülmüþtü yüreklerimize damarlarýmýzdan kan yerine akýyordu unuttun! çaðlýyordu pýnarlarýmýz sen aþký savaklarýnda kuruttun
þarap tadýndaydý ayrýlýðýn rengi seçemedin bir kýrýk kaseyle sundu felek içtin bilemedin
Artýk biten bir sevdanýn öyküsünü anlatýr kuzey rüzgârlarý her esintisinde bir yaprak düþer savrulur uzaklara uzaklar yakýn görünür
aðlar bülbüller tüm güller ateþ kýzýlýna aðlar bulutlar tüm maviler ise griye bürünür …
Þiirime güzel sesiyle ve muhteþem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaþým BENSENO’ya ve güzel yüreðine sonsuz teþekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygýlar........
ayþe uçar 03/ 04 /2011 Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.