Bir güvercin kondu avucuma
Bir güvercin kondu avucuma
çok eski bir aþk mektubu gibiyim katlandýðým yerler belli.
yýprandýðým yerler…
sonra bir de senli satýrlarým var silinmeye yüz tutmuþ…
anlama beni anlamaya çalýþma..
sonra hiç olmadýk zamanlarda sevda düþer rýhtýmlara
bir sen bir ben kalýrýz ayazýn ortasýnda..
içimden gözyaþý yüklü kervanlar geçiyor.
þimdi en güçsüz zamanýmdayým
kapatýyorum bütün kapýlarýmý bir kýyamettir kopuyor
seni benden söküp alacak bu rüzgar korkuyorum.
Þimdi anlýyorum neden en güçsüz anlarýmda
elimden tutan olmak istediðini.
çünkü þimdi sen tutmazken
ben ellerimi bir baþkasýyla kirletmeyi
ar gördüm kendime fakat yalan deðil
baþým yaslanacak bir omuz arar durur…
Susuyorum…
Sustuðum kadar kanýyorum bilesin..
içimde can çekiþiyor her hücrem çýðlýk çýðlýða..
kýpýrdadýkça kendime batýyor kýrýk yanlarým..
Bir güvercin kondu avucuma sessiz sedasýz yüzüme bakýyor
kalbinin gürültüsünden uyuyamýyorum!
Anlamýyorsun sen senden öte bir can büyüttüðümü sana…
Susuyorum gölgen düþüyor üstüme..
Aðýr aksak umutlarýmý peþinden sürüklüyorsun…
Sana adanmýþ bir ömrün son deminde susuyorum…
fersude
esra aksu
13.02.2008 00.16
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.