.......sanki ýþýklarý sönmüþ bir þehrin karanlýðýna ýþýyordun.
o denli aydýnlýk bakýyordun bana
o denli tutuldum.
bilmediðim dillerin bilmediðim inceliðinde,
bilmediðim sevda tümceleri kurdum.
kimsenin olmadýðý kadar yakýndýn bana,
kimseye olmadýðým kadar sana yakýn durdum.
önce derin derin sustun yüzüme
sonra dinledin
ben dillenip anlatmaya çalýþtým
belki anlatamadým kendimi
belki sen anlamadýn
belki çakýlý durdun yerinde belki sabitledin kendini
belki emin olmak istedin
oysa ben senden hýzlý koþtum senden hýzlý ilerledim
senden hýzlý vardým
senden hýzlý s.....
yaklaþtýkça ben sana
sen kapýlarý içe dönük bir setin dýþ duvarlarýna büründün
belki hep böyleydin
belki bana hep öyle göründün
.
çarpa çarpa sana
kim bilir kaç parçaya ayrýlýp kaç parçaya bölündüm
daðýlmaya müsait yüzümle
ben hep sana daðýldým ben hep sana bölündüm
biliyorum
garipsiyorsun beni
böyle açýldýkça derinliðine içimin
kendi içine kanayan bir yaraya benziyorum
anlatmaktan daha zor anlamak
o yüzden anla demiyorum
ama
anlamasanda yarim
anlamaya çalýþ diyorum
...herþeye raðmen sevda
kendi rengini katmaksa gökyüzünün maviliðine
gökyüzünün maviliðine karýþan ten rengini sevdam biliyorum.
sevdam
gökyüzünün maviliðine karýþan rengine
sana..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.