....,,,,,

iki kanatlý
gýcýrdayan
tahta
bir sokak kapýsý,
þimdi
aðýr aðýr kapanýr
kirpiklerim gibi

gözlerimin bebeðinde
belki de
o kapýnýn önünde
bir çocuk
adý ayþe, adýn ali, adým ihsan
ne fark eder ki
bir elimde salçalý ekmek
diðerinde bir baþ yeþil soðan
saçým baþým darmadaðan

anacýðým mutfakta hala
akþama hazýrlýk var
gaz ocaðýnda çorba kaynar
karpuz çoktan suyun altýnda,
aðaçta asýlý durur
filede dünden kalan yemek,
küpte kurbandan donuk kavurma
kedim yüzünü yalar patisiyle
radyoda yurttan sesler korosu
az sonra babam gelecek
çeyrek kalýp buzla elinde

yaþasýn...
günlerden cumartesi
yemek sonrasý
anannemin elinden cilveli kahve
sonrasýnda
yazlýk büyük sinema
film baþlayýnca kabak çekirdeði
arada beyaz gazoz
daha sonra park içi
park klüpde çocuk bahçesi
tahir ün caddesinde bir tur
uzaklardan bana bakar
asýk yüzüyle totocu mehmetali
sanki kulaklarýmda çýnlar hala
çorbacý doðanýn o gür sesi
ve
eve dönüþte mavi köþe’den alýnan
külahta o kocaman dondurma
gecemin belkide en güzel finali

uyanýr gibiyim bir ara
hala ayni yerinde
sýska þeftali aðacý,
gövdesi kireç boyalý
dallarýna sýkýca tutunup
asýlý kalmak istediðim
o çocukluk günlerim
canýmýn içi, eski Akhisar
þimdi nerdesin

açýlýp yaþanmýyor
yeniden hayat
iki kanatlý
gýcýrdayan
tahta
bir kapý gibi
hani kapalý olsa da gözlerim
dünümden bir kesit sadece
masumca gördüðüm
ve bir daha yaþamak istediðim...


Ýhsan ÇAYBAÞI

Sosyal Medyada Paylaşın: