Sesler Yiter

Sesler Yiter

konuþacak bir þey kalmazdý
kýsalýrdý zaman uzardý yalnýzlýðýmýz
kelepçelenirdik þehirlere sýðmamaya
zýt kutuplarýn birbirini çekmesi bu olsa gerekti
karanlýk basarken aydýnlanýrdý acýlarýmýz
öyle ki sýðlaþýrdý en derin yaralarýmýz bile
ben bir seni bilir gerisine karýþmazdým
sadece düþlerimdeki düþüncelerim yanardý
tadý olmazdý gerisinin senin þekilsiz þeyleþmen vardý
rengi atardý dilimizin ucundaki çiçekleniþlerin
aðzýmýzda bakla ýslanmazdý maceraperest seviþliydik

konuþacak bir þey kalmazdý
pembe dudaklar küserdi týlsýmlý
pembe dudaklar bürünürdü siyah bir sessizliðe
el gün bilmezdik susardýk gözümüzü budaktan sakýnmadan

kan sýðlaþýr
ve þiir konuþur:

sesler yiter rýhtýmsýz kalýr sözcükler
balkonumuz hangi bahçeye bakardý
geliþim nasýl gözünden kaçmazdý
en sevdiðim yaprak hangi dalda solardý
gitmiþ miyim diye hangi pencereden bakardýn
hangi vapurda üþürdü gözyaþlarým
kurþunî göðü nasýl delerdi martýlarýn beyazlýðý
düþün

düþün
hiçbir sokaðýn ucu denize bakmýyor artýk
düþün
hiçbir sonbahar bizim deðildi
gözlerini dikip baktýðýn o tesadüf ben deðilim
düþün
bilmem hangi merdivende hangi basamakta
düþürüp unuttuðun
düþün
tanrýnýn bile sahiplenmeyeceði bu yalnýzlýðý

yeter ki düþün
susabilirsin

Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: