Topuk Dikeni
Dolaþýr karanlýðý yakmadan elde çýra
Ýçindeki dehlizler duyarlar ara sýra
Kanatýr yerdekiler erken çýkarsan kýra
Ýltihabý yapmadan durmaz çakýr dikeni.
Toplayýp umudunu baþka baharý bekle
Devran hep ayný döner itiraz etme þekle
Kokla güzel havayý bir çiçek de sen ekle
Sevmek istersen gülü acýtýr gül dikeni.
Ýnsan kendi ininde kýþ uykusuna yatar
Market iþletir sanýr geceyle gündüz satar
Uyanýr gafletinden gerçeðe rüya katar
Yalýn ayak gezeni yakar deve dikeni.
Asýrlar ötesinden feryadý herkes duydu
Kýzgýn güneþ altýnda buz varmýþ gibi buydu
Alem toz duman olmuþ yollar mecnuna uydu
Çölde Leyla ararsan batar kaktüs dikeni.
Aðustos böceðine ses verir ulu çýnar
Uðuldatýr kulaðý bakar etrafýn sýnar
Çoðalýnca ormanlar tepeler dolar pýnar
Baþýma taç etmiþtim fidanýmý dikeni.
Çadýr yok ise eðer üste örtülür savan
Çýktýkça çýk yukarý sýnýr olmaz ki tavan
Elde dokunmuþ kumaþ kime böylesi havan
Hep yüreðimle sevdim elbisemi dikeni.
Þantiyeye çevirdi dokunulan asasý
Bazýlar nimet dedi toplu konut yasasý
Baðlandý deste deste para doldu kasasý
Millet vekili etti apartmanlar dikeni.
Önce tamam diyerek sonra kavlinden cayýp
Uzaydaki deliðe yýldýz misali kayýp
Meydanlar boþalýnca ölüyü diri sayýp
Atamadým bir türlü topuktaki dikeni.
21.03.2011
Ahmet Çelik
CEYHAN
Saat:22.20
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.