daðlarda düþmana karþý.. Siper etmiþ göðsünü. Vataný korumak için. Bunca ölüm,bunca acý niçin? Kardeþiz biz be dünya!!! yüreðe kor düþürmek niçin???
yüreði yaralý mehmed’imin. parmaðýnda yüzüðü,sol cebinde bir resim.. savaþýyor canla baþla,sað kalacak mý iþte onu bilmiyor sevdiði askerinin yolunu gözlüyor..
askerim! düþman yine pusuda. çýkýþ yolu yok yine.. kaç ölüm gördü bu daðlar... kaç þehidine aðladý bu ülke...
Ey kalkýn analar babalar!!! evlatlarýmýz can çekiþiyor.. yüreðim yanýyor,mehmedim ölüyor... düþmansa oradan sinsice gülüyor..
bu vatan bu topraklar kimin? bunca feda edilen hayatlar niçin??* savaþ mý barýþ mý buyrun siz seçin.. rahat uyu askerim,tüm zafer bizim... Sosyal Medyada Paylaşın:
Raziel88 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.