Sevgiler paylaþýldýkça büyür denilse de, sevgili paylaþýlamayan bir özelliðe sahiptir gönülde...Herkese açýk deðildir yürek kapýsý..Orda durmayý becerebilen girer sadece bu yüreðe.! Ýstanbul yüreðimin en derinlerinde..Matemi çok...Elemi çok...Cefasý çok...Oturmuþ gitmek bilmiyor benimsediði bu yürekte..* Ya gelip oturduðunun bile farkýnda olmayan bir Ýstanbul nasýl sonsuz kalabilir bu gönülde? Gözden ýraksa ya! Gönülden de ýrak olmaz mý? ... Hayallerim vardý þehirlere sýðmayan...Ýstanbul’u bile kapsayan..Masallar ülkesiydi hiç ulaþýlamayan..! Ve ben o dev þehrin gökleri altýnda yaþamak istiyordum delicesine...Öyle bir sevda taþýyorum yüreðimde...Ki; aklý selim bir bedenle bütünleþebilme umudu bile olmayan bir sevdayý taþýr ancak bu yürek...Duygularýn vurgununu yemek, bu olsa gerek...Aþk neydi sahi? Beni benden alýp derinlerden sarsan..Adresi yoruma muhtaç! Aþk gerekirse meftun olduðunun uðruna can vermektir bilir misin? Bazen derinlerden sarsýlýr beden, taþýyamaz olur ya! Zorluklar çýð gibi büyür düþüncelerde..Bitmek bilmeyen sorular týrmalar beynini sessizce...Ýþte bu düþüncelerdeyim sevgili! Yüreðine bile sýðmayan bir Ýstanbul gibi tükettikçe bitiriyor ruhumu,yüreðimi...Bugünlerde kuþlar gibiyim özgür olmayan..Kanatlarýný dilediði gibi kullanamayan... Ezberledim ben seni! Yüzünün her yerini,bakmaya kýyamadýðým gözlerinin rengini bile ...En çok ta ben’li düþüncelerini ezberledim...Kazýdým aklýma...Aþkýma karþýlýk bulamayýnca yandým defalarca...Bu yüzdendir eridim..Bittim..Tükendim..Avazýmýn çýktýðý kadar baðýrmak istedim..Bilemedim ki yüreðin benim deðil..Olmayacak duaya mi amin dedim?...Bilir misin sevdiðim? Bir sevdanýn hüsraný seveni ölüme çaðýrýr... Ýþte ben öyle ölmek istedim...Kimbilir..?Biz bir sevdanýn destaný da olabilirdik..Kahýr dolu bi mektupta ayrýlýðýn hüsraný da! Bir bülbül düþün ki; güle kýrmýzý rengi vermek için kalbini dikenlerle yardý...Bu uðurda sýrf güle sevdalý diye ömrünü feda etti..Eðer lazým gelirse razý bu yürek te feda edilmeye sýrf sana sevdalý diye...Sen mutlu olasýn diye ölüme baðlý..Ýþte anla acziyetimi...Yaramý deþme! Seviyorum deme bundan sonra vazgeçirmek uðruna içimi kanatarak...Gün olur bir bülbül olurum uðrunda yetiþtirdiðim beyaz güle kýrmýzýyý vermek için...Ve ben giderim; hayat bir gül kýrmýzýlýðýnda,bülbülün acýsýný yüreðine gömerek devam eder...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Raziel88 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.