Zorlar ha Zorlar
Kaþla, göz arasý ölüm fermaný,
Baltayla, motorla kestik ormaný,
Önler erozyonu, canlar dermaný,
Gayret nedir beyler zorlar ha! zorlar.
Düþün yedi nokta dörtlük veride,
Deniz taþtý binalarla yarýda,
Doksan dokuz yýlý kaldý geride,
Unuttu bunlarý zorlar ha! zorlar.
Bilinen sorunlar insandan eser,
Yok eder doðayý ormaný keser,
Eder bulur derler,kendi kan kusar,
Hak ettik bunlarý zorlar ha! zorlar.
Belli ki Allah’ýn takdiri ama,
Çaresiz yarýnlar meçhuldur deme,
Boþ verip eleði asarsýn dama,
Hiç yýlmaz, usanmaz zorlar ha! zorlar.
Saygý duymaz bu güzelim doðaya,
Güneþi kör eder yol yapar Ay’a,
Sözlerim ilimci, bilimci baya,
Yok eder doðayý zorlar ha! zorlar.
Farkýnda olmadan sorun yarattýn,
Atom, kimyasal güç peþinden gittin,
Bu dünyada atmosferi kuruttun,
Hazýrlar sonunu zorlar ha! zorlar.
O da bilir dünya, mekan kendine,
Taþ koyuyor hayat çarkýn pendine,
Yarýna kucak aç bakma sen düne,
Veysel der ki;Hale zorlar ha! zorlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.