Ne cevap ararsýn yorgunluðuna, be Ey Gönül ! Dert dolu þu daðlarý sen aþmadýn mý ? Sularýný biriktirip sel gibi taþmadýn mý ? Dereleri geçip okyanuslara ulaþmadýn mý ? Her elini verene hep kollarýný açmadýn mý ?
Daðda sensin, okyanusda... Bil bunu Ey Gönül ! Nereye gitsen yükün aðýr, kurtulamazsýn külfetten. Sen yine korkma, heleki hiç yorulma gülümsemekten. En zifir gece aydýnlýklara doðar, karanlýk gebelikten. Unutma Ey Gönül ! Yürekler beslenir hep umut etmekten. -vedâti- ( Vedat Topuz - 25/10/2010 )
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vedat Topuz (vedâti) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.