YAZGIMA DOKUNMA

Sesin nefese deðdiði zaman
Kelimeler üþür dilimin ucunda
Düþlerimden bir bir sýyrýlýrken
Dört çocuk sevdasýna daldým da geldim
Dar sokaklarýn alaca þafaðýnda
Ufak bir kývýlcým
Þah damarýmý kavurur
Arnavut kaldýrýmlar da yürürken
Canlý ceset gibiyim.

Serin bir aðustos akþamý
Bir yürek aðlar sessiz sessiz
Bakýþlarý alnýmda
Yazgýma dokunuyor kurþun gibi
Geçit vermeyen yollarýn dar köþesinde
Yerden yere vuruluyor içimdeki mevsim
Kayýp anýlarýn tortusunda sanki…

Devralýr on beþ aðustosta semadan ýþýðý
Tenime deðer alaca rengi, bir sýr gibi
Gözyaþý ekerken gözlerim
Seher vakti ruhum kan içinde
Ýnci gözler ayaz keserken
Buðday teni sýðmaz perdelere
Cebimin zula’sýn da acýlarým aðlar

Ýçime bir nesne gibi düþer ateþ
Ne olur bakýþlarýný çek alnýmdan
Yorma beni, hep yorgunum
Kaderi tutmak isterken ellerim
Bir lav gibi gözlerindeki ateþi tuttum
Bütün zerrem damla damla erir
Al dedim sana al yüreðimi
Dokun Yazgýma, kaderim al senin olsun

Sen ninni söylerken kundaklý çocuklar
Semadan yýldýzlar topladý bir bir
Doðum gününe hediye
Gülüþün güller besledi renk, renk
Mavi kýrmýzý Samanyolu deseni
Gün gibi kapýna düþtüm ceylan gözlüm
Aðustos aðlar
Gün sarýsý þiirlerim
Uçurumlar ekler yokluðuna
Çektiðim acýlarýn adresi deðiþir
Kopardým kendimi sana geliyorum
Alnýmdan çekme bakýþlarýný; kader…
Kaderim diyorum


Sosyal Medyada Paylaşın: