Yanarım

Herhalde dünyada geldim nazara,
Utanmazki zalim yüzü kýzara,
Beþ para etmezi öttüren para,
Dünya kör þeytandýr ona yanarým.

Bende insaným senden eksiktir neyim
Özüm sözüm doðru beydende beyim,
Aslým inkar etmem açýk her þeyim,
Gerçekler yalandýr ona yanarým.

Atam dedem herif gibi herifti,
Örnek oldu buda bana tarifti,
Bizlerde temiz kalp adet ve örftü,
Unutan yýlandýr ona yanarým.

Her zaman uzak dur þer ile þere,
Ne gerek yalana göz göre göre,
Bakmaz kendisine çulsuz avare,
Unutmuþ bilendir ona yanarým.

Yine sen de bana deli divane,
Üzgünüm nesile azgýn zamane,
Bitmiþ sevgi saygý olmuþ neme ne,
Dertlere salandýr ona yanarým.

Gel unutma insanlýkta edebi,
Bu dünya benimdir benim der gibi,
Önce öðren yoktur kefinin cebi,
Sonunda ölendir ona yanarým.

Þair Veysel der ki; Bahtým kaderim,
Böylesi insanlar benim kederim,
Hiç düþünmez bu dünyadan giderim,
Sanki bâki kalandýr ona yanarým.
Sosyal Medyada Paylaşın: