Takâtsiz yaþam aralýðýnda kaldý, Çýrpýnýþlarý dahi hiçe sayýldý, Yüreðim ilk kez o gün sensiz kaldý...
Belki o da seni kalbine yazdý, Belki o da sana gelmeye yelkendi usulca, Belki o da ayný þarkýlarda aðladý... Fakat o geldi, ben sana sustukça...
Ben... Ben beni geçtim artýk... Sen... Sen ki yalnýz þunu bil...
Kimse seni, Sen olmasanda sende, Ben olmasamda bende, Bu kadar benimsemiþken Ýki ruhu bir bedende, Kimse yaþamadý seni Ayrý bir tende...
Senliðin hâlâ bende, benliðim ise sende... Aþk mý? O artýk baþka bedenlerde sürgünde... Peki yürek nerde? Ne hâlde? O bilinmezliðinde, mülteci bir hâlde... Yaþanamaz bir yürekte Ve hâlâ tüm gizemi ile bende... Sosyal Medyada Paylaşın:
kocabey252 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.