NİSAN BİR

Eskiden gençliðimizde bir gün vardý; adý: BÝR NÝSAN,
Uyanýklar yaparlardý ona buna pek latif þaka.
Beklenmedik anda olunca olurdu zat yerle yeksan,
Avantadan sonra “NÝSAN BÝR” denir, zat gelirdi faka.

Biz ise bilmiyorduk o zamanlar nisan bir ne demek?
Verirdi büyüklerimiz hatýr için üçle beþ kuruþ.
Onlar þakalara gülerdi, bize de gelirdi gülmek,
Ve derlerdi üstüne basa, basa” etmeyin feramuþ.”

Hiç unutmam lise sondayýz, sýnýftaki arkadaþlar,
“Yarýn yapalým mý öðretmenimize nisan þakasý,”
Karar verildi, oyun hazýr. Hoca: “Günaydýn çocuklar,”
“Oturun yerinize, herkes çýkarsýn büyük atlasý.”

Der iken bütün hýzýyla oturunca sandalyeye,
Onca tebeþir tozu sýçradý öðretmenin yüzüne!
Bozulmadý, güldü, güldürdü. “Alýn benden bir hediye,
Çýksýn kâðýtlar, yazýlýsýnýz.” Sorular bir düzine.

Kimi bildik yerden, kimi de hiç mi hiç bilinmeyen?
Sýnýfta alabildiðine tantana hocaya karþý!
Hocanýn keyfi yerinde, herkes üzgün, o üzülmeyen,
O da ne? "Yazýlý bitti." Baþladý bitirme telaþý.

“Yarýn okurum notlarý; teneffüste sýnýfta kalýn,”
Denilen teneffüste okundu notlar; bütünü de “ON”
“Bu da benden size nisan þakasý, haydin hoþça kalýn!”
Hoca gidince çýldýrdý sýnýf, inledi koca salon.

Þimdilerde kalmadý gayrý bilinen o hoþ þakalar,
Yapsan bile atarlar acýmadan dama pabucunu.
Yapýlsa da her daim oyuna gelir þaþkýn sýskalar,
Ve bu yüzden kaçýrýrlar fark etmeden ipin ucunu.

KÜÇÜK OZAN’IM kime yaptýnsa hepten havaný aldýn,
Kimseyi de faka bastýramadýn hiç ömrün boyunca.
Cep delik, cepken delik, derin, derin, ummalara daldýn,
Gidemedin hiçbir zaman neden NÝSAN BÝR’ÝN suyunca.
KÜÇÜK OZAN(CML DMR)KEPSUT-31. 03. 2011
HER DAÝM’DEN.





Sosyal Medyada Paylaşın: