Neredesin Baharım...

Sarýldýðým yol paylaþtýðým sýrlara doydu,
Topladýðým sarý yapraklar bu yolda kayboldu...



Suya dökülüyor yaprak damlalarý,
Bir yeþil, bir kahve akýyor aþkýn ýrmaklarý.
Renklerin seviþmesine dalan aþýklar,
Gözleriyle soluyor son aþkýn baharýný...




Ardýndan tütsü tadýnda bir bahar,

Neden her aþk ardýna bakar?
Derim sevgilim,
Vazgeçmemi dilerken, ben;
Hep beklerim:

Yalnýzlýktan usanmamýþ Mecnunlar gibi...



Kýsa ve ihtiraslý nefesler;
Ýçimden hapisler,
Hayalin gibi...


Eski þiirlerle süslü kaðýtlar;
Tek tek yakýlýrlar ateþinle,
Hep beklediðim gibi...



Ah sevdiðim!
Ben ölürken sen,
Son vasiyetim olsun;

Bahara kör kalan gözlerimin,
Son feri ve gördüðü,
Sen olur musun?..

Sosyal Medyada Paylaşın: