Sensiz; Susuz çöllerde gibiyim Boðazým kuruyor Yanýyor ciðerim. Ýçip de doya doya, kanamýyorum ki, sevdaya... Nasýl susadýðýmý bir bilsen. Çok özledim...
Sonbaharda ekilen toprak gibiyim Toprak tohuma hasret, tohum topraða Beraber ekebilsek sevdalarýmýzý topraða Yaðmur çiselese, iþlese ruha Gebe kalsak, yeþermeye yanyana kolkola Hani, o baharý bir görsen.
Kýþ ortasýnda kalýyorum, zemheri ayazýnda Donuyor kaným, bakýyorum. Hatýralara Gözlerim hep ayný noktada, dalýp gidiyorum. Film þeridinde, hep sen varsýn. Baþrol senin ! Akýyorsun sayfa sayfa. Seyirciyim ben Hani bu filmi, seyredebilsen.
Baharýn geliyor gönül daðýma Gelincik tarlalarý, kýrmýzýya boyanmýþ Gelinler gibi, papatyalar açmýþ O kadar güzeller ki Hani, bir görsen.
Dalgalanýr denizlerim Hep sana akar nehirlerim Akýp giden, sellerdeyim Sensiz hayatý ben neyleyim Hani þu kalbimi, bir bilsen. Çok özledim... Sosyal Medyada Paylaşın:
zafer kocakuşak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.