içimde bir boþluk var bir çaresizlik gölgem olmak istiyorum duygusuz, hasretsiz kulaðý seslere yasak gözleri âmâ
nefes almak bile eziyet oldu ciðerlerime gönülsüz bakýþlarým baharý dolaþýyor renkler saklanmýþ bir bilinmez sebebin ardýna heyecanýný aramakta damarlarýmda kutuplar yerleþmiþ yüreðime
bir zamanlar lavlar akardý diyorum zaman örtmüþ üzerini külleniyorum
yeniden baþlasam diyorum gece yorgun, gün yorgun yeni yumaklar bulsam eski renklerin inadýna gözyaþlarýný silsem en koyularýndan her geceye ayrý bir güneþ koysam gündüzlere mehtabý yerleþtirsem iþte hayat bu desem iþte hayat bu
aynalar kýrýlýyor sýrlarý param parça ne ben beni görebiliyorum ne seni bilinmez bir el kazýyor sýrlarýný saydamlýðýn ardýnda el sallamayý unutan hayaller bir þimþek odamda tek gerçek sýrýtýyor arsýzca ne ben umurumdayým ne aynalar umurumda
yetim bir gölgenin sahibiyim prangalarýnýn anahtarý ruhumda dünler neden yarýnlarý boyamýþ diyorum soru cevabýný bulamýyor ben her ana bir tane ayýrmýþým
korku þeytan kulesi saatler suskun döndüreyim diyorum yeniden dünyayý gece yorgun gün yorgun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.