İnsanlık doymuyor nefsine-küfür’e

Ne anlatmak isterdim ben size
Davulun ritminde darbuka
Ýlham mý düþürdüm yoksa kalbinize
Çýký yýrtýk, Çivisi sökük sanduka.

Ýçinde gül, pembe kýrmýzý dize
Piþirilmemiþ ateþ yarasý rafa
Ne diyor bilmem bu dünya bize
Hainle, þeytan durmuþlar safa

Güya dikkat eder olduk perhize
Verisi yok, virüslü ayný kafa
Hedefini yitirmiþ güdümsüz füze
yazlara kar yaðýyor lapa… lapa

Isýnýyor dimaðýn içinde küre
Bitiyor tarihini yitirmiþ süre
Damarlarda ki kaný sömüre- sömüre.
Ýnsanlýk doymuyor nefsine-küfür’e

Sosyal Medyada Paylaşın: